Historia powstania obecnej Spółki z o.o. Wodociągi Miejskie w Braniewie
Miasto Braniewo jak podają kroniki już w Średniowieczu posiadało wodociąg i było skanalizowane ( w trakcie prac ziemnych w górnej części miasta natrafiono na fragmenty rurociągów wykonanych z drewna dębowego ). Sprzyjała temu bardzo korzystna lokalizacja miasta nad rzeką Pasłęką.
Największy okres rozwojowy miasta to lata 1930-1939 kiedy to ludność Braniewa wzrosła z 15.000 do ponad 25.000 osób. Rozwój miasta powoduje zwiększone zapotrzebowania na wodę pitną co rodzi kolejną potrzebę zagospodarowania ścieków. Dotychczasowe ujęcie wody z rzeki Lipówki w rejonie ul. Szkolnej staje się niewydolne, a ponadto nadzór sanitarny stwierdza, że podawana woda do sieci nie odpowiada warunkom zdrowotnym. Powstaje nowe ujęcie wody w odległych o 3 km. Rogitach. Ujmowana jest woda wgłębna z 3 studni w systemie lewarowym i przesyłana na zbiorniki podziemne w Braniewie. W tym też czasie powstaje wieża ciśnień przy ul. Sikorskiego tuż przy obecnym Liceum Ogólnokształcącym. Budowane są nowe sieci wodociągowe i kanalizacyjne. Miasto otrzymuje system sieci kanalizacji rozdzielczej. Wody opadowe są odprowadzane bezpośrednio do rzeki Pasłęki, natomiast ścieki sanitarne spływają na oczyszczalnię ścieków zlokalizowaną przy ul. Przemysłowej. Oczyszczalnia ścieków jak i sieć kanalizacyjna została zaprojektowana i wykonana w latach 1919 - 1939 przez firmę H. Scheren z Düsseldorfu. Oczyszczalnia - to dwa klasyczne Imhoffy, które zapewniają oczyszczenie mechaniczne ścieków dla 20 tys. miasta. Wybuch II wojny światowej kładzie w gruzach m. Braniewo i jego infrastrukturę. Blisko 85 % zasobów mieszkaniowych ulega zniszczeniu. Zniszczeniu ulega też wieża ciśnień oraz przepompownia wody pitnej w Braniewie. Przywrócenie do życia wodociągów po zniszczeniach wojennych, wymaga od mieszkańców Braniewa, heroicznej walki z czasem. Zniszczone nieliczne odcinki sieci są systematycznie odtwarzane i przywracane do pracy. Brak wieży ciśnień i przepompowni wymusza zmianę dostawy wody z systemu grawitacyjnego na pompowy. Pierwsze prace naprawczo odtworzeniowe wykonywane są przez rdzennych mieszkańców Braniewa narodowości niemieckiej, pod nadzorem służb kwatermistrzowskich Wojska Polskiego. Powstaje woj. olsztyńskie i powiat braniewski . Uchwałą PRN w Braniewie powołuje się do życia Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej, którego zadaniem jest utrzymanie zieleni i porządku w mieście, zagospodarowanie budynków mieszkalnych, zapewnienie dostawy wody i odbioru ścieków, utrzymanie i naprawa dróg. Pierwszym Dyrektorem MPGK zostaje Longin Maliński. W strukturach MPGK powstaje Zakład Wodociągów i Kanalizacji, którego kierownikiem zostaje Roman Ślifierz. Jednym z pierwszych realizowanych celów jest budowa przepompowni przy ul. Szkolnej umożliwiająca podaż wody do sieci.
Zostaje zlecona inwentaryzacja sieci wod.-kan. Trudności z dostawą wody na górną partię miasta, wymuszają na początku lat 1950 budowę przejścia przez rzekę Pasłękę w dnie na wysokości ul. PCK oraz na przęśle obok nowego mostu betonowego na ul. Gdańskiej. Ogromne straty wody w sieci, brak nowych studni zmusza Wodociągi do wprowadzenia racjonowania wody. Górna partia miasta otrzymuje ją tylko 4 godz. na dobę, bo na tyle wystarcza zapas w zbiornikach po nocnej retencji. Okresowa podaż wody jest przyczyną wystąpienia w 1969 r. epidemii czerwonki, mającej swe źródło w górnej partii miasta, (chorowało ponad 600 żołnierzy i ponad 150 mieszkańców ul. Zielonej, Krasickiego, Sikorskiego i Mielczarskiego). Po likwidacji epidemii Wodociągi otrzymują środki na budowę nowych studni głębinowych na ujęciu w Rogitach oraz na budowę magistrali Ø300 z Rogit do Braniewa. Po zrealizowaniu obu zadań rozwiązano problem ilości wody dla Braniewa. Pozostaje natomiast nadal problem jej jakości, gdyż ze względu ograniczoną zdolność uzdatniania zamkniętych filtrów na ujęciu wynoszącą 120 - 140 m3/h przy potrzebach w godzinach szczytowego zapotrzebowania ponad 400 m3/h filtry musiały zostać pominięte. W roku 1975 przy reorganizacji administracyjnej kraju Wodociągi Braniewskie zostają podporządkowane Wojewódzkiemu Przedsiębiorstwu Wodociągów Kanalizacji w Elblągu. Rozwijające się budownictwo mieszkaniowe, szczególnie dla kadry Wojska Polskiego zmusza Wodociągi do budowy nowej magistrali wodociągowej Ø500, która rozwiązuje problem odpowiedniego ciśnienia w sieci miejskiej. Rodzi się potrzeba budowy nowej oczyszczalni ścieków. Istniejąca oczyszczalnia oczyszcza zaledwie 20 % dopływających ścieków i to tylko mechanicznie. Na początku lat 90 powstaje projekt powołania Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Braniewie, który swym zasięgiem obejmowałby miasto i gminę Braniewo, gminę Płoskinia oraz miasto i gminę Frombork. Brak bazy i zaplecza technicznego po likwidacji WPWiK w Elblągu, stwarza potrzebę wyposażenia Wodociągów Braniewskich w niezbędne zaplecze socjalno-bytowe, gdyż dotychczasowa baza przy ul. Elbląskiej 34 nie spełnia zarówno oczekiwań jak i potrzeb Zakładu.
W roku 1990 władze miasta podejmują decyzję o oddelegowanie na likwidatora POM-u Kierownika ZWiK w Braniewie Romana Ślifierza, którego zadaniem jest przeprowadzenie likwidacji w taki sposób, by pozostałe mienie stanowiło bazę i majątek Wodociągów. W roku 1992 powstaje Rejonowe Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Braniewie jako forma przejściowa po likwidacji Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji z zadaniem przekazania prowadzonej obsługi i majątku dla miasta i gminy Braniewo, gminy Płoskinia oraz miasta i gminy Frombork. Po usamodzielnieniu się Wodociągów, Rada Miasta Braniewa powołuje 26.04.1993 r. Spółkę z o.o. Wodociągi Miejskie z siedzibą przy ul. Olsztyńskiej 10, której obszar działania podstawowego jako jednoosobowej spółki skarbu gminy zawęża się do terenu miasta Braniewa. Dyrektorem jednoosobowego Zarządu zostaje dotychczasowy Kierownik Roman Marek Ślifierz. Rozpoczyna się intensywny okres rozwoju gospodarki wodno - ściekowej.
Od czerwca 2008r. skład Zarządu stanowią: Prezes - Bartłomiej Adam Fita i Członek Zarządu - Dyrektor Techniczny - Leszek Roman Filipiak.
Po przejściu na emeryturę w sierpniu 2017 roku Dyrektora Technicznego - Leszka Romana Filipiaka, pełniącym obowiązki Dyrektora Technicznego od 1 września 2017 roku zostaje Jerzy Witkowski.
Od sierpnia 2017 roku Zarząd Spółki jest jednoosobowy, reprezentowany przez Prezesa - Bartłomieja Adama Fita.
Od 1 czerwca 2018 roku funkcję Dyrektora Technicznego pełni Jerzy Witkowski.
Opracował :
Dyrektor Techniczny
Zmian dokonała:
E. Rosa
